Gertie

Na een zwaar ziekbed is onze vriend Gertie (Duchatteau) ons ontvallen.
De strijd die hij leverde tegen zijn ziekte was ongelijk en uiteindelijk werd die verloren.
We verliezen in hem een zeer goede vriend die centraal in de groep stond en daar de rol had van primus interparis.

Gertie was mijn vriend vanaf 1967 en we hebben veel met elkaar meegemaakt en besproken tot in het diepst van de ziel en nacht. Lachen, schuddebuiken, vrolijk, serieus, eerlijk en zakelijk, zo gingen we met elkaar om. Dat herkennen we allemaal wel in onze relatie met Gertie.

In de groep maar zeker persoonlijk verliezen we een zeer gewaardeerde vriend.
We zullen je nooit vergeten!