Deventer - Stad aan de IJssel

Deventer is een van vijf de oudste steden van ons land. Rond 800 wordt voor het eerst melding gemaakt van ‘Daventre’. In een oorkonde uit 877 wordt gesproken over zeven hoeven Daventre portu. De naam Deventer is van voor-Germaanse oorsprong. Het is onzeker of hij ter plaatse is ontstaan of van elders stamt. De herkomst van de naam wordt in de bronnen twee maal in verband gebracht met Lebuïnus of Liafwin, wat lieve vriend betekent.

Deze Lebuïnus, de Engelse zendeling, heeft hier het eerste houten kerkje gesticht en wordt algemeen als de stichter van Deventer beschouwd. De naam Deventer zou zijn afgeleid van Davo, een vriend, die met Lebuïnus naar deze streken is meegereisd. Een andere verklaring luidt dat Deventer zou zijn afgeleid van Daventry, de geboorteplaats van Lebuïnus. Volgens weer een andere overlevering was Davo een Saksische aanvoerder, die hier zijn burcht zou hebben gebouwd.

Bronnen uit de 9de eeuw maken al melding van Daventer Portu; Deventer was dus toen al bekend als havenplaats. In 952 wordt Deventer in een schenkingsoorkonde van koning Otto I als stad vermeld. Nadat de plaats in de loop der tijd steeds meer rechten en privileges had verworven, ontving ze in 1123 van keizer Hendrik V de beschikking over de gemeentelijke gronden. Dit wordt door historici beschouwd als het moment van verkrijgen van stadsrechten voor de inwoners. De glorietijd van Deventer kwam na 1300, de tijd van de late Middeleeuwen. Deventer was toen inmiddels een stad geworden. Er woonden toen ruim tienduizend mensen en daarmee was Deventer een van de grootste en belangrijkste steden van de noordelijke Nederlanden.

De vestiging van handelaren was van groot belang voor de verdere ontwikkeling van de nederzetting. Ze bouwden hun woningen aan de rivier, dichtbij de steigers, waaraan hun boten lagen. De Menstraat wordt beschouwd als één van de oudste straten van Deventer als verbastering naar het Engelse "Mainstreet".

Klik hier voor meer info over Deventer.

De moderne stad

Plattegronden